De mysterieuze herkomst van de Ui
De ui (Allium cepa), of tuinui, in Zuid-Nederland en Vlaanderen ook wel ajuin of juin genoemd, en in Noord-Nederland siepel, is een plant uit de narcisfamilie. De herkomst van de plant is onduidelijk, maar waarschijnlijk stamt ze uit Midden-Azië hoewel daar nooit wilde exemplaren zijn aangetroffen. Uit geschriften van rond 3000 v.Chr. blijkt dat de ui voor het eerst in delen van Azië, in Iran en Afghanistan, werd verbouwd. In deze periode werd de ui ook in China en later ook in het oude India verbouwd. Vanuit India is de ui naar Griekenland en Egypte gebracht.
Iets over teelt van de plant
De uienplant groeit uit zaad. In het eerste jaar wordt de bol gevormd, in het tweede jaar gaat de plant bloeien om zich voort te planten.
Gezonde eigenschappen van Uien en haar toepassingen
Uien zijn niet alleen een groente, maar ook een smaakmaker, net als prei, wortel en selderieknol. In de boeddhistische keuken worden uien vermeden, vanwege de geur en de vermeende lustopwekkende werking. Uiengranulaat is gemaakt van gesnipperde en gedroogde ui. Omdat ui een smaakversterker is die zelf maar zeer weinig voedingsstoffen, proteïne en vet bevat, is hij zeer geschikt om op een gezonde manier de smaak van vlees en visgerechten te intensiveren.
Voedingswaarde: Kcal / Kj: 353 kcal / 1477 KJ g | Eiwitten: 14 g g | Koolhydraten: 59 g (45 g sugar)g | Vetten: 3 gg | Verzadigde Vetten: 1 gg | Vezels: 19 gg | Natrium 87 mgg
